สิงห์สาริกา งาแกะ หลวงพ่อหอม วัดชากหมาก ศิลป์ปากนกแก้ว (สองขวัญ)

สิงห์สาริกา งาแกะ หลวงพ่อหอม วัดชากหมาก ขนาด 10 มิล มาตฐานนิยม

สิงห์ของท่านมีหลายขนาด ตั้งแต่เล็กจิ๋ว เรียกว่าสิงห์สาริกา ไปจนถึงขนาดใหญ่ แกะลวดลายสวยงาม มีทั้งแบบทรงเครื่อง และไม่ทรงเครื่อง บางองค์จะฝังเม็ดพลอยโดยส่วนใหญ่จะเป็นพลอยสีแดงไว้ที่เม็ดตาด้วย ที่แกะเป็นคชสีห์สวยงามก็มีส่วนใหญ่ศิลป์ทรงเครื่องจะมีขนาดค่อนข้างใหญ่ สิงห์ขนาดทั่วไปก็จะแกะ เป็นรูปสิงห์สวยงาม สิงห์งาแกะหลวงพ่อหอมส่วนใหญ่ให้สังเกตที่ขวัญของสิงห์จะมีลักษณะเป็นรอยวงกลมคล้ายรอยกลึง ซ้อนกัน2ชั้นบ้าง 3ชั้นบ้าง ตามขนาดความใหญ่และพื้นที่ของตัวสิงห์ เป็นเอกลักษณ์สำคัญที่บ่งบอกว่าเป็นสิงห์ของท่าน จากนั้น พิจารณาในส่วนของพิมพ์ของสิงห์ในศิลป์นั้นให้ดี และ ร่องรอยการแกะด้วยมีดและสิ่วที่แกะจากมือด้วยความปราณีตอ่อนช้อย สภาพก็จะแตกต่างกันออกไปตามการเวลาและการเก็บรักษา หากตัวไหนมีการใช้งานผิวก็จะฉ่ำจัด จากนั้นจึงค่อยพิจาณาเรื่องความแห้งของงา และร่องรอยการใช้งานหรือการเก็บรักษา หากสิงห์งาตัวที่มีการใช้งาน ผิวจะฉ่ำจัด สีสรรจะมีความเหลืองจนถึงเหลืองเข้ม และอาจมีร่องรอยการลั่นรานที่เนื้องาเป็นริ้วเล็กๆตามตัวงาอีกด้วย เป็นลักษณะสำคัญในการดูความเก่าของงาได้เป็นอย่างดี สิงห์หลวงพ่อหอมมีหลายศิลปะแบ่งแยกได้ดังนี้
1. คชสีห์ทรงเครื่องติดปีกตาฝังพลอย
2. คชสีห์ทรงเครื่องตาฝังพลอย
3. สิงห์ทรงเครื่องติดปีกตาฝังพลอย (คาบแก้ว, ไม่คาบแก้ว)
4. สิงห์ทรงเครื่องตาฝังพลอย (ยกขา, ไม่ยกขา)
5. สิงห์มหาดไทยตาฝังพลอย (ยกขา, ไม่ยกขา, ขวัญกลม, ขวัญเลขหนึ่งไทย)
6. สิงห์มหาดไทยตาไม่ฝังพลอย (ยกขา, ไม่ยกขา, สองขวัญ, สามขวัญ, ขวัญกลม, ขวัญเลขหนึ่งไทย)
7.สิงห์คอไก่สองขวัญ
8. สิงห์ตัวเล็กศิลปพิเศษ (ในกรอบต่างๆ, หมอบก้ม,ในมิติชิ้นงาต่างๆ, อื่นๆ)
9. สิงห์ตัวเล็กตาไม่ฝังพลอยปากนกแก้ว (สองขวัญ, สามขวัญ)
10. สิงห์สาริกาปากนกแก้ว (สองขวัญ, สามขวัญ)
11. สิงห์จิ๋วไซส์เล็กเลี่ยมเดิมจากโรงงาน (กรอบพลาสติกหน้าเลนส์หนา, กระเช้าปิเนียม)


วิทยาเวทย์ที่เป็นคุณวิเศษของหลวงพ่อหอมวัดซากหมากอีกประการหนึ่งที่ยังไม่เคยมีผู้ใดเคยได้เรียนรู้มาก่อนคือ”การต่อชะตาดิน” ซึ่งคุณวิเศษนี้ก็เป็นที่เลื่องลือในความศักดิ์สิทธิ์ของท่านอย่างมากทีเดียว คือ หากที่ดินของผู้ใดที่เคยอยู่อาศัยหรือใช้ประกอบกิจการใดๆ มาก่อน เกิดอาการเสื่อมโทรมใช้ประโยชน์ไม่ได้ดีเหมือนเดิม หรือกิจการบนดินนั้นเสื่อมโทรมลง หลวงพ่อก็จะไปทำพิธี ”ฝังหิน” ให้ แล้วกิจการบนที่ดินแห่งนั้นก็จะกลับคืนเป็นคุณแก่เจ้าของดั่งเดิมอย่างน่าอัศจรรย์ยิ่งนัก ซึ่งวิชาต่อชะตาดินนี้ได้เคยมีบรรดาศิษย์อยากจะเรียนจากหลวงพ่อ แต่หลวงพ่อก็บอกว่าผู้ที่จะเรียนได้จะต้องเป็นพระภิกษุเท่านั้น และเมื่อเรียนแล้วก็จะต้องตั้งมโนปนิธาณด้วยว่า
“จะบวชจนตายในผ้ากาสาวพัตร์” คือจะสึกออกไปครองเพศฆราวาสไม่ได้อย่างเด็ดขาด ถ้าผิดไปจากนี้แล้วจะต้องถูก”ฟ้าผ่า”ทันที จึงไม่มีใครกล้าพอที่จะเรียนต่อจากท่าน เพราะการบวชเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนานี้ ไม่ใช่เป็นของง่ายนักที่จะประกาศตนว่าจะไม่สึกไว้ล่วงหน้า นอกจากหลวงพ่อหอม วัดชากหมากจะเป็นผู้มีวิทยาคุณในทางเครื่องรางของขลังแล้ว ท่านยังเป็นผู้เชี่ยวชาญในทางรักษาโรคภัยไข้เจ็บนานาชนิดอีกด้วย ทั้งนี้เพราะท่านได้เคยศึกษาเล่าเรียนมาจากบิดาของท่านซึ่งเป็นแพทย์ประจำตำบล ในสมัยเมื่อท่านยังเป็นฆราวาสอยู่ ตามธรรมดาทุกๆ วันจะมีคนป่วยด้วยโรคต่างๆ
มาหาท่านที่วัดเพื่อขอให้ท่านช่วยขจัดปัดเป่าโรคร้ายเหล่านั้นให้หาย วันหนึ่งๆ ถึง๔๐-๕๐ คน หลวงพ่อจึงเป็นพระภิกษุผู้ได้รับความเคารพนับถืออย่างสูง ทั้งที่เป็นคนไทย จีน แขกซิกส์ และฝรั่ง ดังจะเห็นได้จากเมื่อหลวงพ่อมรณภาพได้มีผู้หลั่งไหลกันไปเคารพศพของท่านอย่างล้นหลาม โดยเฉพาะในวันถวายน้ำสรงศพของท่าน เจ้าหน้าที่ได้จัดให้เรียงแถวกันเข้าไป ต้องใช้เวลาถึงสามชั่วโมงเศษจึงหมดคนที่ไปถวายน้ำสรงท่าน